O Jezu! mój Panie, mój Boże i moje wszystko. Wierzę, że Ty w swoim żywym człowieczeństwie jesteś tak prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie, jak byłeś kiedyś, spacerując między ludźmi i rozmawiając z nimi. Wierzę, że Ty jesteś tutaj, zawsze żyjący, by wstawiać się za nami. Tutaj jest twoje święte Ciało, które wisiało na krzyżu; tutaj jest twoja dusza, która była smutna aż do śmierci i konała w Ogrodzie Oliwnym za moje grzechy; tutaj są święte rany uczynione przez gwoździe i ostrze włóczni; tutaj są te oczy, które patrzyły z miłością i współczuciem na pokutującego Piotra; tutaj są te uszy, które słyszały okrutny krzyk "... ukrzyżuj go", i które były otwarte na słuchanie skarg wszystkich chorych ludzi, by ich uleczyć. " Wierzę. Zaradz niedowiarstwu memu."
Poprzez wieki święci pisarze współzawodniczyli ze sobą w opisywaniu cudowności rzeczywistej obecności bóstwa w Najświętszym Sakramencie. Była nazywana największym dziełem Bożym, zwierciadłem boskiej doskonałości, odbiciem mądrości Bożej, bezmiarem i nieskończonością Bożą, rodzajem wszystkich działań Boga, nauczycielem jedności Bożej. Była opisywana jako kontynuacja i podobieństwo wcielenia i jako suma jego cudowności, jako zwierciadło życia Chrystusa, jako triumf Kościoła i nawet jako jego prawdziwe życie, jako wytłumaczenie zjawiska Kościoła, jako kompendium wszystkich cudów, jako przykład każdej cnoty, jako fontanna wszystkich łask, jako magnes dusz. Jednak pomimo wysiłków żaden pisarz, poeta czy święty nie potrafią powiedzieć niczego bardziej wybitnego ponad tę prawdę - Najświętszy Sakrament jest Bogiem.
Kanonik Francis J. Ripley
Ks. Ripley (+ 1998) był kapłanem, pisarzem i apologetą angielskim.
tłumaczenie własne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz