Większość jego utworów powstała z inspiracji religijnej. "Myślę, że katolicyzm, nawet przy znacznie zmniejszonej liczbie wiernych, będzie w Polsce gruntem albo przynajmniej tłem wszelkich umysłowych przedsięwzięć, i że w nim zawiera się obietnica polskiej kulturalnej oryginalności" pisał jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku Czesław Miłosz. Spostrzeżenie to wydaje się być nadal w pełni aktualne.
W swoich utworach autor nie tylko odwołuje się do świata, który chociaż już dawno przeminął, to jednak jest wciąż obecny w polskiej świadomości (Z siostry Faustyny), ale jest także bystrym obserwatorem rzeczywistości, którą komentuje z niemałą dozą krytycyzmu (kobieta z brodą). W utworach wyczuwa się lekki dystans podmiotu lirycznego do spraw tego świata; tylko Boga i rzeczy ostateczne należy traktować z pełną powagą, do reszty można podchodzić z pewnym przymrużeniem oka. Na tym chyba polega mądrość życiowa, którą zdobywa się z upływem lat.
z siostry Faustyny
konam
z tęsknoty za Bogiem
lekarzowi
przecież
o
tym
nie powiem
bo cóż mi
na to
może pomóc
medycyna
Joasi
xxx
twoja smukła
postać
zabłysła
szkołą
głosem
wychylona
w przyszłość
* * *
jest
widzę ją
czarna wołga
nie
trupia czaszka
ale
kobieta z brodą
złe pieniądze
krzywa polityka
poprawność polityczna
lincz medialny
gadżet
z
sex shopu
Stary Teatr
Klaty
jest
widzę ją czarna wołga
ciemny złowrogi las
pajęcza sieć
Choćbym nawet
szedł doliną ciemnych cieni
zła się nie ulęknę
bo Ty jesteś ze mną
Psalm 23
Anonimus Polonicus
opracował (marek)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz