Celem każdej przypowieści ewangelicznej jest przekazywanie prawdy o Królestwie Bożym poprzez obrazy zaczerpnięte z codziennego życia.
Przez przypowieści Pan Jezus przybliżał słuchaczom Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym. Dzięki nim mógł też lepiej poznać swoich słuchaczy: tych, którzy za nim poszli tylko ze względu na cuda, mógł odróżnić od tych, którzy naprawdę chcieli zrozumieć jego naukę. Pierwszym wystarczyło wysłuchać opowiadania, drudzy zaś szukali głębszego znaczenia i prosili o wyjaśnienie.
Było tak wiele nieporozumień co do Królestwa Bożego - nawet wśród uczniów - że Pan Jezus musiał im wyjaśniać punkt po punkcie. Problem przypowieści jest związany z problemem tajemnicy mesjańskiej, spowodowane to było błędnymi wyobrażeniami o Mesjaszu jako władcy ziemskim, który wyzwoli naród izraelski spod okupacji rzymskiej. Po pierwszym cudownym rozmnożeniu chleba Jezus poznał, że chcieli go porwać i obwołać królem, On jednak usunął się, bo nie taka była Jego misja.
Apokalipsa mówi o synu człowieczym, że jego język jest jak miecz obosieczny, by oddzielać; i rzeczywiście, po mowie eucharystycznej Jezus usłyszał od niektórych słuchaczy "trudna jest ta mowa, któż jej może słuchać, i od tej pory już z Nim nie chodzili". Pan Jezus objawiał się słuchaczom stopniowo i nie wszystkim w takim samym stopniu, nawet wśród apostołów (którzy byli najbardziej wtajemniczeni w Jego tajemnicę mesjańską). Tylko trzech dostąpiło bycia świadkiem Jego przemienienia na górze Tabor i cierpienia w Ogrójcu. W pełni tajemnica mesjańska objawiła się dopiero po Jego zmartwychwstaniu. A uczniowie wszystko lepiej zrozumieli po zesłaniu Ducha Świętego.
Tadeusz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz