Opactwo Westminsterskie jest o wiele starsze i jest położone nad rzeką Tamizą, tuż obok budynku parlamentu i wysokiej wieży ze znanym zegarem Big Benem. W niedzielę można wziąć udział w nabożeństwie anglikańskim i w ten sposób skorzystać ze sposobności, by się pomodlić a także, by bez płacenia za wstęp znaleźć się wewnątrz zabytkowej świątyni (a opłata jest dosyć wysoka jak na polską kieszeń). Podczas nabożeństwa są odmawiane modlitwy, śpiewane psalmy i pastor głosi kazanie. Po nabożeństwie trwającym niecałą godzinę można się na chwilę rozejrzeć po świątyni.
(autor zdj. Christine Matthews, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=14151259)
Pierwsze zabudowania klasztorne powstały około 800 roku. Mieściło się tu opactwo benedyktyńskie. W Westminster Abbey od 1066 roku odbywały się koronacje królów Anglii, Walii i Szkocji. Od XIII wieku to również miejsce pochówku królów i osób zasłużonych. Na terenie opactwa pochowanych jest ponad trzy tysiące zmarłych, wśród nich wybitni pisarze, uczeni i muzycy, jak np.: Karol Dickens, Rudyard Kipling, Isaac Newton, Karol Darwin, G.F. Haendel i H. Purcell. Wielu poetów i pisarzy z powodu mało przykładnego życia, jakie prowadzili, nie otrzymywało zgody na pochówek. Dopiero wiele lat po ich śmierci umieszczano tylko tablice pamiątkowe, na przykład z nazwiskami Williama Szekspira, William Blake'a, G.G. Byrona. W roku 1534 król Henryk VIII przejął opactwo w czasie swojej walki z Kościołem katolickim i wkrótce potem je zlikwidował. W XIX wieku kontynuowano przebudowę i renowację.
Wśród ciekawostek warto wspomnieć o dwóch polonicach. W Kaplicy Królewskich Sił Powietrznych znajdują się witraże poświęcone Dywizjonom 303 i 302, widać tam polskie orły i polską flagę, natomiast na zewnątrz świątyni można obejrzeć figury męczenników XX wieku, pierwszym od lewej jest św. Maksymilian Kolbe.
(autor zdj. F. Czarnowski - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=27478424
Ponieważ przejście piechotą z anglikańskiej świątyni do katolickiej Katedry Westminsterskiej nie zajęło mi sporo czasu, mogłem zdążyć – zgodnie z planem - na wieczorną Mszę św. Wewnątrz trwa nieustanna modlitwa wiernych, przez cały dzień są odprawiane liczne Msze oraz trwa adoracja Najświętszego Sakramentu w odrębnej kaplicy. W ciągu całego dnia można przystępować do spowiedzi. W kościołach parafialnych może być już z tym problem, gdyż przyjęte jest, że sakramentu spowiedzi udziela kapłan tylko raz w tygodniu w określonym dniu. Zupełnie inaczej ma się sprawa w polskich parafiach na terenie Londynu, gdzie spowiedź – tak jak w Polsce – jest udzielana przed każdą Mszą, zazwyczaj przez siedem dni w tygodniu.
Katedra Westminsterska została wzniesiona stosunkowo późno, bo na przełomie XIX i XX wieku, w czasie, kiedy już na dobre ustały prześladowania angielskich katolików i kiedy parlament brytyjski wydał zgodę na budowę. Jest wzniesiona z czerwonej cegły, budulca charakterystycznego dla zabudowań mieszkalnych całego Londynu. Wewnątrz są liczne, przepiękne kaplice. Po lewej stronie od wejścia jedna z nich poświęcona jest angielskim męczennikom katolickim, zamordowanych przez ich anglikańskich braci w długim okresie okrutnych prześladowań religijnych. Dziś w Anglii panuje duch ekumenizmu, tutejsi chrześcijanie raczej mogą się natomiast obawiać ogólnej desakralizacji i islamizacji.
Po lewej stronie, przy wejściu do katedry jest niewielki, ale bardzo gustownie urządzony sklepik z dewocjonaliami; można tu nabyć piękne ikony, mszaliki i biżuterię religijną. Zauważyłem, że brak jednak Pisma św. Jeżeli chodzi o Biblię, to można ją nabyć w niewielkich sklepach na terenie miasta. Chodzi tu o sklepy z rzeczami używanymi, które prowadzą fundacje dobroczynne typu Charity, gdzie mieszkańcy przynoszą za darmo rzeczy używane i te są sprzedawane z zyskiem na rzecz fundacji. I tak w jednym z takich sklepików nabyłem całkiem dobry egzemplarz Starego Testamentu, w twardej płóciennej okładce, za zaledwie jednego funta (niespełna pięć złotych)! Być może Pismo Święte u współczesnych Anglików nie jest już w takiej cenie, jak dawniej.
(autor zdj. Velela - Fotografia własna, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=816794)
Katedra Westminsterska - Archikatedra Najświętszej Krwi Chrystusa jest wybudowana z czerwonej cegły w stylu neobizantyjskim.
Katedra Westminsterska, główny kościół w Anglii i Walii, jest siedzibą arcybiskupów Westminsteru. W 2011 r. na terenie Anglii i Walii było nieco ponad cztery miliony katolików, stanowiących 7,4% ogółu mieszkańców. Wielka Brytania oficjalnie jest państwem z założenia wielonarodowościowym i wielokulturowym, o czym często wspomina obecna premier Theresa May. Katolicyzm z religii zakazanej i prześladowanej w ciągu ostatnich dwustu lat stał się religią cieszącą się powszechnym uznaniem. W ostatnim czasie liczni wyznawcy anglikanizmu przechodzą na katolicyzm, gdyż nie mogą się pogodzić z licznymi udziwnieniami ze strony anglikańskich duchownych. Chociaż angielski Kościół katolicki też ma swoje problemy, to jednak zdaje się być najmocniejszą spośród innych, licznych i wielorakich wspólnot chrześcijańskich w Wielkiej Brytanii.
marek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz